Donderdag 27 april is het weer zo ver. Onze koning wordt dan 56 en alle oranjefans kunnen dan weer hun hart ophalen, want voor mijn gevoel wordt Koningsdag ieder jaar gekker gevierd. Zo liep ik gisteren in de stad en heb mien eerst maar eens een oranje rookworsttrui gekocht bij de Hema plus oranje tompoesjes. Terwijl ik dit allemaal kocht draaide mijn lever alweer rondjes omdat er natuurlijk met Koningsdag ook weer onmundig bier gedronken wordt.
Als ik klaar ben met Koningsdag, is mijn lever oranje, want ja, je wordt doodgegooid met alcoholische consumpties. We beginnen ‘s ochtends op een kleedje met oude meuk verkopen. We kennen het wel, 7 videobanden voor een knaak en zo. Vervolgens rond het middaguur moeten we naar Beapop in Ulft om de lever vast in kennis te stellen van het verloop van de avond en het lokale Achterhoeks talent te aanschouwen. Toch wel lekker dat het genormaliseerd is dat je met Koningsdag om 11.00 uur met een blik bier op straat kan lopen.
Als je er eenmaal goed in zit, pak je de trein vanaf Terborg naar Arnhem, maar wat je in die trein aantreft is abnormaal. De Arriva trein is omgetoverd tot een soort van Heinekenexpres waar je zelfs de meest doodgewone knapen met een oranje geschminkt gezicht ziet. Zo haal je de Heineken drinkers er wel uut, want de knapen die Grolsch drinken die hebben alleen oranje klompen aan. Na 30 minuten in de oranje hel gezeten te hebben, kom je aan in een nog grotere verschrikking: Arnhem.
Daar tref je een broeinest aan waar een hoopje rode mieren trots op zou zijn. Alleen mieren zijn georganiseerde en verstandige wezens, want dit volk gaat zo dadelijk van links naar rechts huppelen omdat een zanger met een gele stropdas, rood mantelpak en een vette kuif dit van hen eist en natuurlijk gaat de meute er in mee. Maar voor die heisa kom ik niet, ik kom voor Free You’re Mind, een ouderwets technofestival waar je de riem goed aan moet trekken, want de muziek staat zo hard dat oe anders de box van de kont afwaait. Tien bier verder verplaatsen we ons naar de Korenmarkt. Daar kom ik eindelijk in de stemming en durf ik mee te blèren met Jannes en Willem Barth. Een verstandig mens zou nu op huis aan gaan, maar ik heet Giovanni dus ik blijf. Waar andere mensen rustig op tv de Koningsdag bekijken met een oranje tompouce en sinaasappelsap en zich druk maken over Maxima met of zonder schoudervullingen en of haar jurk van Zeeman of Gucci is, blijf ik in een gedrocht van een stad. Wat ga ik mezelf aan doen? Ik hoop dat jullie een hele fijne Koningsdag hebben en dat jullie wél veel plezier gaan hebben, in tegenstelling tot mij.