Giovanni heeft zo zijn eigen mening over actuele onderwerpen. Vaak zit er een boodschap in. Deze deelt hij graag met de lezers.
Drie jaar geleden begon ik bij Werkraat, het ondertussen wel bekende leer- en werkcentrum. Het centrum dat jongeren van de straat houdt en óók uit bed!
Op het moment dat ik begon bij Werkraat was het soms nog een hotseknots gebeuren. Snoertje los hier, likje verf daar, maar met als eyecatcher een heuse radiobus waar jongeren een playlist konden maken en dan via de Get A Grip-app live radio konden maken. De horeca was er al wel, maar moest nog flink ontwikkeld worden. Er waren nog veel lege plekken in het gebouw, maar na die drie jaar ken je Werkraat niet meer terug!
Werkraat werd opgeleukt met graffiti! Jongeren die normaal buiten sprayen, kregen een legaal podium! De fietsenmakerij kreeg een vaste goede leermeester, een nuchtere werkman met passie voor techniek, niet lullen maar poetsen mentaliteit, maar wel het hart op de juiste plaats. Alleen natte fietsen reparen vindt hij wel lastig 😉
De horeca heeft tegenwoordig een hulpchef die opgeleid is door de leermeester en die jongen, die eerst niet zoveel durfde te vragen, runt nu de gehele horeca. Hij staat bovendien zijn mannetje als de leermeester er niet is.
Waar de radiobus stond, is nu een theater. De Dag van de Achterhoekse Popmuziek vindt hier plaats, jongeren krijgen er muziekles en er worden workshops en recepties gegeven. Nieuw talent wordt er ook ondekt.
Dan Get A Grip … wij hebben onze eigen radiostudio plus progamma in de ether op Regio8, wij zijn het eerste jongeren radioprogamma van Nederland, hebben radio gemaakt voor de Noordpool, op festivals, spraken de gehele selectie van De Graafschap, maar ook Gijs de Bruin en Lisa Westerveld. Veel leerlingen van het Rhijn en IJssel College komen tegenwoordig ook aanmeren om samen met jongeren met een afstand deel te nemen aan één van de labels. Het is zo belangrijk dat jongeren zonder vlekje samen optrekken met jongeren mét een vlekje zodat we de verschillen tussen elkaar niet vergroten, maar juist verkleinen.
Werkraat is een oase van acceptatie. Bij Werkraat vinden ik en ruim 100 andere en vergeten jongeren wat ze als kind vaak hebben gemist: de ouder die langs hem of haar loopt en dat schouderklopje geeft. Ik durf mijn hele hoedanigheid erin te stoppen door te zeggen dat Werkraat een ‘onmeunig’ belangrijk project is. Want zonder Werkraat had ik met een tray Schultenbräu voor de Rabobank gezeten of misschien was ik er niet eens meer. Zo ken ik meerdere voorbeelden van jongeren die gered zijn door Werkraat.
Werkraat heeft mij laten zien dat alles niet slecht hoeft te zijn en dat er goede mensen zijn als je ervoor open staat. Ja, ik kan zeggen: Werkraat is mijn thuus!!!!!!!!